Dwójka do pary... czyli jeszcze więcej szczęścia: Sto lat! Sto lat!.. czyli o urodzinach słów kilka:)

Sto lat, sto lat.. taka oto muza towarzyszyła nam przez poprzedni weekend a wszystko za sprawą JEJ WYSOKOŚCI ZOSI.

Panienka Sofijka oto śmiała bowiem dorosnąć, skończyć rok i z tej okazji wyprawić przyjęcie. Jej poddani ciężko pracowali żeby dzień miał swoją rangę- co najmniej królewską.

Dzielimy się zatem z Wami naszą radością i krótkim reportażem z przygotowań. Impreza odbyła się w gronie najbliższej rodziny, więc większość zdjęć zostawiamy w albumie rodzinnym, ale zasypiemy was fotami naszych pomysłów na budżetową wersję dekoracji urodzinowych, które „współtworzył” nasz osobisty, domowy dwulatek:):) Będzie więc dziecinnie prosto…

A zatem bez zbędnego komentarza:

Całą robotę właściwie zrobiły naklejki z logo „JEJ WYSOKOŚĆ ZOSIA”. Koszt ich wykonania to, w zależności od drukarni około 1,80zł za stronę A4-… śmieszne?..no mi wydało się śmieszne -zwłaszcza, że można z nich wyczarować klimat na urodzinowym stole, z lekkim przymrużeniem oka:):)..

Logo zostało zapożyczone od Disneya, który stworzył nową księżniczkę, na nasze szczęście nazwał ją Zosią i TADAAAM! Jedyne co musiałam zrobić to zlecić wydrukowanie loga na papierze samoprzylepnym. Z jednej kartki A4 miałam ok. 20 naklejek a potem poszło już gładko.

Naklejki Zosi znalazły się na napojach (brak lokowania produktu) i słomkach do napojów.

Ozdobiłyśmy nimi również słoiki, które posłużyły nam za pudełka na słodkości i cuksy w galaretce, którymi przez cały poranek dzielnie zajmowała się Maja.. nie wiedzieć jednak czemu, do czasu przybycia gości połowy nie było…hmm..podobno jaki kto do jedzenia taki do roboty..

Hitem okazał się tort, który nie tylko był przepiękny, dopracowany w każdym szczególe, ale również naprawdę pyszny. Autorka dzieła to prawdziwa czarodziejka.. zresztą zajrzyjcie do jej galerii (TUTAJ) to sami się przekonacie..cud, miód i pychota. My wybraliśmy podobiznę UKIEGO, który nie raz pomaga mi ugotować obiad.. że niby wasze roczne dzieci nie oglądają TV?!?... moje też miały nie oglądać.. i przysięgam, nie wiem kiedy to się stało, ale w realnym życiu wygląda to mniej więcej tak:

Na jednym palniku mam makaron, który sam próbuje się dostać do gotującego się obok rosołu, tworząc tym samym coś na podobieństwo wylewającego się wulkanu, prawą ręką staram się obierać ziemniaki, lewą ogórki na mizerię a nogą ścierać „obierki” po marchewce, które chętnie z podłogi zjada raczkujące bobo..a i przy okazji pilnuję gorącego piekarnika, coby bobo się nie poparzyło.. tak to właśnie w takich chwilach proszę UKIEGO o pomoc... i tak- moje dzieci oglądają bajeczki w TV i tak.. uwielbiają to:):)

Tak więc UKI w całej okazałości swej, dziełem sztuki zgodnie okrzyknięty o smaku prince-polo ..mniam:)

Ale wracając do urodzin.. słodkości było więcej. Jednym ze słodkich prezencików były babeczki bananowo-czekoladowe cioci Kasi. Przepis znajdziecie na blogu cioci Kasi o słodkim tytule: SŁODKIE ZDANIA

Babeczki zdobiły chorągiewki zrobione, a jakże.. z wydrukowanych wcześniej naklejek.. wystarczyło je wyciąć i do środka włożyć wykałaczkę- proste i królewskie słodkości gotowe.

Pan Tata też twórczo włączył się w przygotowania i zaprojektował tabliczkę informacyjną o naszej księżniczce, wydrukował (koszt formatu A3 ok. 5zł) i oprawił w ramkę, którą mieliśmy w domu. Tabliczka nadała się nie tylko do dekoracji ale również do pamiątkowych zdjęć solenizantki i jej szanownych gości:)

Na ścianie pojawiła się też girlanda. Wycięte z papieru trójkąty, powieszone na wstążce, do tego na spinaczach przypięte pierwsze skarpetusie Zosi, bodziaki w rozm. 52 i pierwsza czapeczka..koszt ciężko oszacować, ponieważ wydrukował nam to niezastąpiony wujek Michał. Wystarczyło wyciąć- powiesić- gotowe.

Był i tron jak na księżniczkę przystało. Zrobiony z krzesełka do karmienia przykrytego firanką, z tektury w kolorze złotym (taką sprzedano Panu Tacie, ja jednak się upieram, że obok złotego to ona nie stała- szczegół). Paier w kolorze złotym ok. 1.50zł. – korona przywiązana kawałkiem organzy. Koronę można śmiało ozdobić klejnotami i brokatem co z pewnością ucieszyłoby dwulatkę.. my z racji wysprzątanej już wcześniej komnaty..zwyczajnie zrezygnowaliśmy z tej frajdy.

Strój iście królewski i mega cukierkowy..czyli klasyka pierwszych urodzin..tiulowa spódniczka..kotylion z „jedynką” i bluzeczka okolicznościowa, która była prezentem od ukochanej cioci.

Na koniec o pomponach słów kilka, które dumą napełniły rodzinę zdecydowanie nieperfekcyjną. Tak prosta rzecz a cieszy..oko cieszy. Ci co szukali kiedyś pomponów z tiulu wiedzą, że koszt z dostawą to ok. 30zł za jedną sztukę!- tak jedną sztukę! Pomyślałam..nie ma mowy..będę jak Pan robótka- zrobię sama. Rolkę tiulu kupiłam za ok. 3,50zł. Czytanie instrukcji zajęło mi więcej czasu niż samo zrobienie pompona.. dziecinnie proste (dowód na zdjęciach) a efekt gwarantowany. Wystarczy tiul (najlepiej 2 rolki na 1 pompon) tektura, wstążeczka, nożyczki..ciach ciach- gotowe! (niestety zdjęcia nie oddają całego uroku a szkoda bo efekt uroczy-polecam również jako dekorację pokoju dziecięcego- ja takiego nie posiadam więc moje wiszą w kuchni..a co!!)